واقعيت مجازي يک تکنولوژي بصري بسيار پيشرفته است که در ممکن شدن غيرممکن‌ها پيشقدم بوده است، اما اين فناوري براي پيشرفت بيشتر نيازمند هماهنگ شدن با سيستم جديد صداي مجازي است.
وايمکس نيوز- مهم‌ترين ويژگي فناوري صداي مجازي، تجلي احساس حضور در مکان تصوير مورد نظر است که کاربر از طريق هدست واقعيت مجازي با آن مواجه مي‌شود.
مثلاً کاربر مي‌تواند کيفيت بازي بسکتبال را با همان کيفيت صداي استاديوم در خانه تجربه کند، يا فضاي تخيلي بازي‌هاي گرافيکي را با احساس عميق‌تري تجربه کند.
در شرايط فعلي، شرکت‌هاي توليد کننده تجهيزات صوتي و گيرنده صدا هنوز با فناوري‌هاي نه چندان جديد محصولات جديد را عرضه مي‌کنند.
يکي از مهم‌ترين ويژگي‌هاي فناوري صداي مجازي، قابليت تغيير صدا با توجه به موقعيت کاربر در فضاي مجازي است، مثلاً هنگامي‌که کاربر در استاديوم در حال مشاهده بازي فوتبال است، با تغيير موقعيت در فضاي مجازي، صداي بازي، تماشاچيان، مربي و اسپيکرهاي ورزشگاه را نيز مطابق با همان مکان دريافت مي‌کند.
اگرچه فناوري صداي مجازي در ظاهر ساده‌تر از واقعيت مجازي به نظر مي‌رسد، اما به عقيده محققان، محاسبات لازم براي توليد صداي مجازي تقريباً مشابه فناوري واقعيت مجازي است.
محققان معتقدند که براي توليد صداي مجازي نيازي نيست که از چندين اسپيکر مانند سيستم سينماي خانواده استفاده کرد، چرا که تنها راه ورودي صدا به مغز انسان، دو گوش هستند.
در واقع آنچه که مغز انسان را قادر به تشخيص جهت‌هاي صدا مي‌کند، توانايي پردازش تأخير دريافت صدا بين دو گوش براي شناسايي جهت است.
براي رسيدن به صداي واقعيت مجازي بايد صداي توليد شده را با رعايت فاکتورهايي مثل زمان، صدا، بسامد و اکو براي هر گوش رعايت کرد.
پردازش چهار فاکتور بيان شده نيازمند پردازشگرهاي سريع و قدرتمند است که مي‌تواند قيمت نهايي اين فناوري را بسيار افزايش دهد.
منبع: ايسنا